Jak zostać psychologiem klinicznym?

jak zostać psychologiem klinicznym

Psychologia kliniczna to  jedna z głównych dziedzin psychologii stosowanej. Zajmuje się przede wszystkim wyjaśnianiem psychicznych przesłanek zdrowia oraz promowaniem osobistego rozwoju i  prawidłowego  funkcjonowania ludzi a także udzielaniem psychologicznej pomocy w celu rozwiązywania różnych  kryzysów życiowych i zapobiegania zaburzeniom w zachowaniu. Psychologia kliniczna kładzie duży  nacisk na społeczny charakter zdrowia i na prorozwojowe prewencyjne wpływy. W czasie modułów warsztatowych studenci mogą rozwijać  kompetencje społeczne oraz osobiste, w tym np. budowanie relacji interpersonalnych,  prawidłowej komunikacji, zarządzanie sobą lub osiąganie celów.

Aby zostać psychologiem klinicznym należy ukończyć studia magisterskie ( ze specjalnością kliniczną, choć nie jest to wymóg), a potem specjalizację z psychologii klinicznej. Nauka musi przebiegać wraz z obowiązkowymi praktykami i stażami, o jakich informują placówki, które przyjmują na studia magisterskie oraz na specjalizację kliniczną. Oprócz tego trzeba wybrać kierunek w ramach specjalizacji, gdyż pierwsze dwa lata obejmują kształcenie podstawowe, a potem kształci się z wybranego kierunku i specjalizacji (neuropsychologia, zaburzenia psychiczne, choroby somatyczne, oraz psychologia kliniczna dzieci i młodzieży). W trakcie wyboru konkretnej specjalizacji nie ma gwarancji, że będzie realizowana, gdyż zależy to od liczby kandydatów.

Psycholog nie może zaraz po studiach starać się o przyjęcie na specjalizację. Po zakończeniu studiów musi pracować przez rok kalendarzowy w ochronie zdrowia. Zasady naboru osób ubiegających się o rozpoczęcie specjalizacji z psychologii klinicznej określono w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dn. 30 września 2002r (Dz. U. Nr 173, poz.1419 z pózn. zm.). Specjalizacja z psychologii klinicznej adresowana jest do psychologów, którzy chcą uzyskać tytuł specjalisty z psychologii klinicznej.

Zakres specjalizacji z psychologii klinicznej

Specjalizacja obejmuje dwie części:

  1. specjalistyczny blok podstawowy

  2. specjalistyczny blok szczegółowy

W bloku podstawowym osoba specjalizująca się zdobywa podstawową wiedzę oraz umiejętności, które dotyczą zastosowania psychologii klinicznej w 4 działach medycyny:

  1. psychiatrii,

  2. pediatrii,

  3. neurologii

  4. chorób somatycznych.

W bloku szczegółowym osoba specjalizująca się wybiera jedną ze ścieżek specjalistycznych, aby pogłębić swą wiedzę i umiejętności szczegółowe, które są właściwe dla zaburzeń oraz chorób wybranego działu medycyny .

Generalnie rzecz biorąc program dla bloku podstawowego i dla szczegółowego jest mało zróżnicowany. W zależności od modułu drugi blok bywa czasem powtórzeniem ścieżki z pierwszego. np. w module – psychologia kliniczna chorób somatycznych obowiązkowe są staże na oddziale:

  1. internistycznym,

  2. onkologicznym,

  3. kardiologicznym

  4. rehabilitacyjnym

w bloku podstawowym, oraz w bloku szczegółowym.

Zaliczenie staży

Kolejną ważną sprawą jest zaliczenie staży. Przy każdym z modułów w podpunkcie c „wskazówki metodyczne” podano sposób realizacji programu. Przy sposobie dotyczącym zaliczenia modułu podano wymagania – zaliczenie kolokwium u kierownika specjalizacji.

„O sposobach i trybie sprawdzania zdobytych w czasie stażu kierunkowego wiadomości oraz umiejętności – w tym teoretycznych i umiejętności praktycznych decyduje kierownik stażu”

Program specjalizacji z psychologii klinicznej

Specjalizacja z psychologii klinicznej ( na przykładzie Uniwersytetu SWPS Wydziału Zamiejscowego we Wrocławiu) składa się z:

 Dwóch lat kształcenia podstawowego, specjalizacyjnego

  • 270 godzin podstaw teoretycznych,

  • 8 miesięcy kierunkowych staży

Dwóch lat kształcenia szczegółowego , specjalizacyjnego
Ścieżka specjalizacyjna to:

  •  Psychologia kliniczna z zakresu zaburzeń psychicznych

    • 200 godzin,

    • 7 miesięcy staży

Program specjalizacji w Psychologii Klinicznej

Czas trwania specjalizacji: 2 lata

Warunki przyjęcia- regulamin kwalifikacyjnego postępowania

  • wpłacenie kwoty 300 zł jako opłaty rekrutacyjnej . Opłata ta jest bezzwrotna.

  • Przesłanie na uczelnię dokumentów, które są wymagane

Gdy dojdzie do przekroczenia limitu miejsc nabór będzie przebiegać na podstawie rozmów kwalifikacyjnych.

Dokumenty, które są wymagane do podjęcia specjalizacji z psychologii klinicznej

  • Formularz rekrutacyjny – pierwszy krok w procesie rekrutacji

  • Wniosek o rozpoczęcie specjalizacji ( po wypełnieniu go elektroniczną wersję należy przesyłać na adres specjalizacja.wroclaw@swps.edu.pl, zaś wydrukowany egzemplarz należy dostarczyć do Biura Studiów Podyplomowych i Szkoleń),

  • Ksero dyplomu uzyskania tytułu magistra psychologii

  • Ksero dyplomów lub innych dokumentów, które potwierdzają zdobyte kwalifikacje z psychologii (z psychologii klinicznej, z pomocy psychologicznej, oraz psychoterapii)

  • Zdjęcie

  • Ksero zaświadczeń, które potwierdzają minimum roczny staż kliniczny w czasie ostatnich trzech lat (zaświadczenie z wymiarem czasu pracy, albo świadectwo pracy czy też wpis do CEIDG, ewidencji działalności gospodarczej).

  • Potwierdzenie uiszczenia opłaty w kwocie 300 zł

  • Deklarację związaną z warunkami odpłatności za studia

Specyfika staży z psychologii klinicznej

Kształcenie specjalizacyjne odbywa się również przez udział w stażach w wytypowanych instytucjach i przez nabywanie doświadczenia w trakcie realizacji praktycznych zadań. Taki cel może sugerować, że staże będą zróżnicowane, oraz odpowiednio dobrane odo celów kształcenia i do treści programowych w placówkach, w jakich pracuje doświadczony psycholog.. W programie specjalizacji przy modułach podano miejsce do odbycia staży z dokładnym określeniem wymagań, które dotyczą zatrudniania w nim specjalisty z psychologii klinicznej. W wybranych przypadkach wymagane jest , aby w danym oddziale zatrudniony był specjalista z psychologii klinicznej, a innym razem nie ma takiego warunku.

Kształcenie specjalizacyjne przebiega na poziomie teoretycznym oraz praktycznym. To pierwsze odbywa się minn. przez uczestniczenie w kursach. Dlatego zaplanowano dużo godzin wykładów obejmujących różne zagadnienia. Problemem jest jednak ilość godzin, którą przewiduje się na realizację kursu i przewidywane treści nauczania. Na niektóre kursy- takie jak np. etodologia badań (diagnoza psychologiczna) oraz metody terapii psychologicznej i ich zastosowanie ze specyfiką choroby somatycznej i etapami leczenia oraz rehabilitacji przewidziane zostało 120 godzin. Oznacza to 4-godzinne zajęcia, które odbywają się raz w tygodniu przez okres całego roku akademickiego.

Autor artykułu:
Artykuł został przygotowany przez Małgorzatę Ignaszak z SUI Psychologia Coaching z Poznania.