Fluor w różnych postaciach jeszcze do niedawna był stosowany w każdej paście. Jednak obecnie coraz więcej osób wskazuje na więcej minusów niż plusów takiego rozwiązania. Czym jest to spowodowane? Czy trzeba unikać past do zębów zawierających fluor?
Ostre zatrucie fluorem z produktów do profilaktyki higieny jamy ustnej jest niezwykle rzadkie. Wynika to przede wszystkim z tego, że dawki w fluoru w produktach do użytku domowego są zwykle niskie, znacząco odbiegające od tych z dawek terapeutycznych. Ma na to wpływ także sposób konfekcjonowania preparatów fluorkowych, który utrudnia przyjęcie toksycznej dawki fluoru. Sytuacja zmienia się w przypadku przyjmowania go z wielu różnych źródeł. Jest powszechnie stosowany nie tylko w preparatach do higieny jamy ustnej, jak pasty do zębów, płyny do płukania ust, nici dentystyczne, ale także w wielu lekach, produktach spożywczych jak np. gumy do żucia a także w wodzie pitnej. Niektóre kraje w ogóle zrezygnowały z fluorkowania wody, mając na względzie stałe dostarczanie fluoru z innych źródeł oraz kumulacyjny efekt przyjmowanych dawek. Bardzo łatwo i szybko fluor wchłania się z przewodu pokarmowego do krwiobiegu, skąd trafia do wszystkich narządów. Jego maksymalnie wysoki poziom w osoczu obserwuje się już po upływie jednej godziny. Najwięcej fluoru gromadzi się w kościach, skąd jest stopniowo uwalniany. Tak wysokiego poziomu nie obserwuje się w innych tkankach np. w tkance tłuszczowej i układzie nerwowym jest go 20% (w porównaniu ze stężeniem w osoczu). Warto wiedzieć jak postępować, gdy przyjmiemy jego nadmierną dawkę. Należy spożyć produkty, które wiążą fluor lub hamują jego wchłanianie. Przykładem takiego produktu jest mleko. Jednak są one skuteczne maksymalnie do godziny od spożycia. Później należy spożyć preparaty wapnia i szybko skontaktować się z lekarzem.
Jakie są objawy zatrucia fluorem? Przede wszystkim bóle brzucha, zaburzenia czynności serca i oddychania, a także porażenie nerwów.
Podsumowując, fluoru w pastach na pewno powinny unikać osoby z fluorozą, dzieci poniżej 3 roku życia i osoby niepełnosprawne (ze względu na ryzyko połknięcia), a także osoby (szczególnie dzieci) przyjmujące fluor w innej postaci, np. w lekach czy w wodzie. W pastach do zębów dla dzieci powyżej 12 roku życia stężenie fluoru powinno być w granicach 1000-1500 ppm, czyli około 0,1-0,15%. Nadmierne spożycie fluoru znacząco podnosi ryzyko wystąpienia wielu chorób m.in. fluorozy, ale także niedoczynności tarczycy. Z tego względu coraz częściej zastępuje się go innymi komponentami o podobnym działaniu przeciwpróchniczym. Przykładem może być hydroksyapatyt, kompleks Smart czy Mineralin. Są to klinicznie udowodnione alternatywy dla fluoru pod względem skuteczności działania. Wykazujące lepszą ochronę przeciwpróchniczą u dorosłych niż klasyczne pasty do zębów. Zgodnie z zasadą, że lepiej zapobiegać niż leczyć.
| Katarzyna Lenart Artykuł został przygotowany przez firmę Spadental specjalizującą się w dystrybucji i sprzedaży profesjonalnych artykułów do higieny jamy ustnej. W ofercie m.in. Philips Sonicare, Oral B Braun, Waterpik,ROCS, Curaprox, Dr Fresh. Warszawa |
