Komu przysługuje odprawa pośmiertna
Prawo do uzyskania odprawy pośmiertnej na podstawie przepisów kodeksu pracy przysługuje małżonkowi, który nabywa prawo bezwarunkowo i członkom rodziny spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Uprawnionymi do odprawy pośmiertnej są dzieci własne, drugiego małżonka, przysposobione – do ukończenia 16 lat, a jeżeli kontynuują naukę – do jej ukończenia – nie dłużej niż do 25 lat, zaś bez względu na wiek w razie ich całkowitej niezdolności do pracy powstałej w wymienionych okresach.
Prawo do odprawy mają przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, jeżeli nadto zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (chyba że śmierć była następstwem wypadku przy pracy) i nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, zaś jeżeli rodzice żyją – nie mogą zapewnić im utrzymania albo gdy ubezpieczony lub jego małżonek był ich prawnym opiekunem.
Odprawa przysługuje także rodzicom, którzy są niezdolni do pracy lub ukończyli 50 lat albo wychowują co najmniej jedno z dzieci, wnuków, rodzeństwa uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym, jeżeli bezpośrednio przed śmiercią pracownik przyczyniał się do ich utrzymania. Nadmienić należy, że uprawnienie to można uzyskać, tylko w przypadku, gdy pracownik pozostawał w formalnie trwającym stosunku pracy, dlatego też odprawa pośmiertna nie będzie przysługiwała rodzinie sędziego w stanie spoczynku.
