Ekstrakcja ósemek jest najczęściej spowodowana względami medycznymi. Zęby mądrości są bowiem dużo bardziej narażone na rozwój próchnicy, a ich budowa często utrudnia leczenie kanałowe. Czasami jednak ratowanie zęba jest możliwe.
Ósemka – usunąć czy nie?
Ekstrakcja ósemki nie zawsze jest konieczna. U osób, u których zęby te wyrastają prawidłowo i nie powodują żadnych wad zgryzu, leczenie drobnych zmian próchniczych ma sens. Niestety w przypadku większości osób zęby mądrości przyczyniają się do wielu problemów zdrowotnych, mają wiele korzeni, co utrudnia ich leczenie, a ponadto są zdecydowanie bardziej narażone na rozwój próchnicy i stanów zapalnych. Ich specyficzne ułożenie utrudnia bowiem prawidłowe przeprowadzenie zabiegów higienicznych. Warto jednak pamiętać, że usunięcie ósemki rekomenduje się najczęściej w przypadku stanów zapalnych dziąseł oraz wad zgryzu (lub innych wad ortodontycznych), do których rozwoju się przyczyniają.
Kiedy należy wykonać ekstrakcję ósemki?
Ekstrakcję zęba mądrości najlepiej wykonać między 18. a 22. rokiem życia, ponieważ w tym czasie rany po zabiegu najszybciej się goją, a sam zabieg nie jest obciążający. Niezależnie jednak od wieku pacjenta, istnieją sytuacje, w których ósemkę (ósemki) koniecznie należy usunąć. Są to m.in.:
- nawracające stany zapalne dziąseł wokół ósemek,
- rozwinięta próchnica (wynikająca najczęściej z problematycznego oczyszczania zębów),
- odczuwalny nacisk ósemki na poprzedzający ją ząb,
- krzywo rosnąca ósemka, która rani policzek,
- zbyt mała ilość miejsca na ósemki, co przy ich wzroście prowadzi do wad zgryzu.
Ekstrakcję ósemek zaleca się również w trakcie przygotowań do leczenia ortodontycznego. Ich usunięcie pozwala zyskać dodatkowe miejsce w łuku zębowym.
Co trzeba wiedzieć o zabiegu?
Ekstrakcja ósemki niewiele różni się od zabiegu usunięcia innego zęba. Jest jednak nieco trudniejsza ze względu na jej umiejscowienie. Ósemkę usuwa się, chwytając ją kleszczami chirurgicznymi. W wielu gabinetach zabieg przeprowadza się pod mikroskopem, co umożliwia stomatologowi osiągnięcie większej precyzji i przekłada się na sprawne usunięcie zęba i mniejszy stres dla pacjenta. Trzeba bowiem podkreślić wyraźnie, że sama ekstrakcja jest bezbolesna, wykonuje się ją bowiem w znieczuleniu miejscowym. Pacjent odczuwa jedynie nacisk na kość, słyszy natomiast wiertło, ma świadomość usuwania zęba, i to często rodzi niepotrzebny stres.
Nieco inaczej wygląda zabieg usunięcia zębów mądrości, które całkowicie się nie wyrżnęły. Są one częściowo lub w pełni przykryte tkanką kostną. Najpierw więc nacina się i odsłania dziąsło w okolicy usuwanego zęba. Chirurg stomatolog zdejmuje blaszkę kostną, odseparowuje korzeń zęba od okostnej i dopiero wtedy usuwa z zębodołu ósemkę. Nie zawsze możliwe jest wyjęcie jej w całości. Czasami konieczne jest podzielenie jej na części. Na koniec chirurg zszywa ranę i wydaje pacjentowi szczegółowe zalecenia, których bezwzględnie trzeba przestrzegać.
