
Choć rynek pracy w Polsce powoli staje się rynkiem pracownika, to nadal, za granicą w wielu przypadkach czekają na nas lepsze oferty. Nie chodzi jedynie o kwestie finansowe, ale również o warunki zatrudnienia i stabilizację. Co musisz wiedzieć o pracy za granicą?
Skompletuj wszystkie dokumenty przed aplikacją
Samo poszukiwanie ofert pracy odbywa się podobnie jak w Polsce, czyli poprzez portale z ogłoszeniami lub system poleceń. Niestety samo znalezienie idealnej propozycji może nie wystarczyć, by pracodawca wziął nas pod uwagę lub w końcowym etapie rekrutacji mógł przyjąć do pracy. Koniecznie zorientuj się, jakie dokumenty mogą być wymagane w danym kraju. Często jest to konto w banku, potwierdzenia miejsca zamieszkania, czy numer telefonu z danego kraju.
Poznaj lokalne prawo pracy
Choć z zasady prawo pracy i warunki zatrudnienia w krajach zachodnich są bardziej sprzyjające, niż te polskie, to jest parę kwestii, które koniecznie musisz wziąć pod uwagę. Część przywilejów nabywa się wraz z stażem pracy w danym kraju. Różna jest ilość godzin liczonych do etatu, czy dni ustawowo wolne np. w związku ze świętami.
Poznaj podatki, które będziesz trzeba zapłacić
W każdym kraju od zarobków odprowadzane są podatki. Pocieszyć może fakt, że systemy podatkowe innych krajów są o wiele prostsze niż ten, obowiązujący w Polsce. Wyjeżdżając do pracy warto się zorientować, jakie podatki będą nas obowiązywały oraz czy podatek dochodowy zapłacimy podwójnie, czyli w Polsce i zagranicą.
Odzyskaj zwrot podatku z zagranicy
Po podjęciu pracy w obcym kraju oczywiście możesz uzyskać zwrot podatku z zagranicy. Wykaz wszelkich potrzebnych dokumentów znajdziesz na stronach zagranicznych urzędów skarbowych najczęściej w sekcji dla imigrantów. Na zwrot podatku z zagranicy czeka się od 3 do 5 miesięcy. Jeżeli martwisz się o poprawne wypełnienie dokumentów, to mogą Ci w tym pomóc odpowiednie biura, lub agencja pracy, jeżeli przez taką podejmowane było zatrudnienie.
Poznaj kulturę pracy w danym kraju
Jak wiadomo, co kraj, to obyczaj i kultura pracy nie będzie tu wyjątkiem. W różnych krajach, bardzo różnie patrzy się na określone zachowania. Dla przykładu, Niemcy są bardzo uporządkowani – nie tolerują spóźnień i nie lubią poruszania kwestii prywatnych w pracy, ale Włosi wręcz przeciwni – dla nich skracanie dystansu pomiędzy pracodawcą, a pracownikiem, a nawet jego rodziną jest czymś zupełnie naturalnym.